۸.۳۰.۱۳۸۸

متن سخنرانی دکتر علیرضا نظمی افشار در سازمان ملل

متن سخنرانی دکتر علیرضا نظمی افشار در سازمان ملل . ژنو

خانمها و آقایان
من امروز به اینجا آمده ام ، که به سخنان برادران و خواهرانم از تمام دنیا گوش فراداده ، درد های آنها را لمس کرده ، در خشم و استیصال آنها مشارکت نمایم . من به اینجا آمده ام که یکبار دیگر، بی عدالتی، و تبعیض غیرانسانی را که در کشورم ایران اتفاق می افتد، بگوش جهانیان برسانم.
امروز من با شما فقط از یک چهرهِ دیگرِ "حکومتِ شوونیستی" یعنی، "فقدان مشارکت سیاسی" گفتگو خواهم کرد.
روح اعلامیه حقوق بشر، در سیستمی متجلی است که " شرایط مناسب و بیطرفانه را برای مشارکت تمام اتباع خود فراهم کند "
بدون مشارکتِ سیاسیِ موثر، شهروندان، هرگز، آنگونه که ماده 21 منشور جهانی حقوق بشر، در نظر دارد، " امکان دخالت همگانی درادارهِ امور " ونتیجتا، "دسترسی عادلانه، به تمام مواهب " در کشور خویش را نخواهند داشت.
متاسفانه، قریب یک قرن است که سیستمِ متضمنِ "مشارکت سیاسی" در ایران شکسته است ، در واقع، قومیت فارس و فارس گرا، با تمرکز تمام قوا، برای حفظ غاصبانه خود در قدرت، آنرا لگد کوب کرده است. رژیم انحصاری فارس، بطور سیستماتیک، پروسه انتخابات، و انتصاباتِ اداری و نظامی را، تحت کنترل خود گرفته، تا مطمئن شود که هفتاد درصدِ مردم ایران، در مراحلِ قانونگزاری و تصمیم گیری برای سرنوشت خود، کوچکتریت دخالتی ندارند.

پروسه انتخابات در ایران، فقط یک دسیسه است؛

برای اینکه کشوری قادر به انجام انتخاباتی عادلانه باشد، دو شرط ضروری است که:
1 – تمام شهروندانِ واجد شرایط، آزادانه، رای خود را اعلام، و تمام آرا، "کَما هُو حَقّه"، محاسبه شوند.
2 – ولی، حتی، شرط ارجح اینست که کاندیدا ها، مظهر اراده و خواست مردم باشند.
در ایران، این هر دو شرط بطور فاجعه آمیزی شکسته است.
گروه حاکم در ایران، امکان کاندیداتوری را برای داوطلبان، بشدت کنترل، و با این عمل، نتیج انتخابات را رقم میزنند. کاری نه تازه، نه پیچیده، اما بشدت موثر و نتیجه بخش.
در ایران، پروسه انتخابات، با مرحله "حذف" آغاز میشود. از لیست داوطلبان، آنهائی مجاز به کاندیداتوری میشوند، که نه تنها، مقبولِ رای دهندگان نیستند، و به حقوق اولیهِ ملیت هایِ غیرفارس مطلقا اعتقتدی ندارند، بلکه بالعکس، در تضاد با آنها نیز، هستند.
آنهائی مجاز به کاندیداتوری، میشوند که گروه در قدرت و حاکمیت را، حق یا ناحق، حمایت میکنند. اگر بهر دلیلی رژیم حاکم، کسی از ملیت های غیر فارس را مجاز به کاندیداتوری کند، کسی خواهد بود، که در تحت کنترل و فرمانِ اقلیت حاکم است، نه نماینده واقعی ملتهای ایرانی.
بعد از آنکه کاندیدا ها منصوب شدند، "سیرک مبارزات انتخاباتی" و اخذ آرا، آغاز میشود که صرفا، نمایشِ سرابی از دموکراسی و بمنظور تایید انتصابات مورد نظر حکومت است.
برای نمونه، در انتخابات اخیر، گروه کثیری از ترکان ایران، "اکبر اعلمی" را که دولتمردی با سابقه، از بدنه رژیم بود، حمایت کردند. ولی صرفا به دلیل توجه نسبی ایشان به مسایل ملی ترکان ایران، "شورای نگهبان" اجاره کاندیداتوری ایشان را تایید نکرد. در ایران، فقط، "ساواک" در رژیم شاه، تصمیم میگرفت که چه کسی میتواند در انتخابات، کاندیدا شود و امروز"شورای نگهبان" . این صرفا یک سرابی از "توهمِ حقِ انتخاب" برای مردم است.
این سیستم قهار، با حفظ اقلیت حاکم در مصادر قدرت، صدایِ هفتاد در صد شهروندان را در گلو خفه، و حقوق خدا دادی آنان را لگد کوب میکند.
ادامه این روش در دراز مدت، برای بیان اعتراض و ابراز خشم و استیصال، راهی، جز، جنگ و خون و آتش باقی نمیگذارد(آنگونه که آغاز آنرا بچشم میبینیم)
رل حکومت در پروسهِ انتخابات، صرفا باید به نظارت در ثبت نام، و احراز شرایط قانونی داوطلبان باشد والسلام.
ایرانِ خفت آمیز امروز، چه سرزمینِ افتخار انگیزی میشد اگر، نه فقط گروه قومی ِ خاص، بلکه، کلیه شهروندانِ آنِ، با تنوع ملی، فرهنگی، مذهبی،و سیاسی در سازندگی آن مشارکت داشتند.
"مشارکت سیاسی" درانتصاباتِ اداری و نظامی، مجاز نیست.
کلیه مناصبِ رده بالای تصیم گیری، در ایران از اقلیت فارس منصوب میشوند.
اجازه بدهید تکرار کنم که کلیهِ مقامات عالی نظامی، از اقلیت فارس است در حالیکه 63% افراد نیروهای مسلح، از ترکان، و فقط 23% فارس زبان هستند.
در بدنه حکومت، در حالی که ملت ترک، اقلا یک سوم جمعیت ایران را تشکیل میدهند، و کثیر النفوس ترین ملل ایران میباشند، اعضایِ شورای امنیت ملی، شورای نگهبان، دیوان عالی کشور، هیات وزیران و سفیران، اغلب فارس زبان هستند. طبق یک دستورالعمل محرمانه که در رژیم سابق نیز ملحوظ بود، وزرای اطلاعات، خارجه، و کشور باید فارس زبان باشند.

تغییر در ساختار، و روشهای رژیم، هردو، ضروری است.
تغییراتی اساسی، در اصل حکومت، ساختار، و قانون اساسی آن واجب است.
قانون اساسی موجود(مواد 5 و 107) مقامی با عنوانِ "ولیّ فقیه" خلق کرده است که نامی مدرن به "خلافت" است.
این مواد، امکان انتخاب شدن به این منصب را از 99.5% شهروندان سلب و آنرا فقط برای یک روحانیِ مذکرِ مسلمانِ شیعهِ دوازده امامی منحصر میسازد. این مواد، امکان ایجاد یک جامعه مدرن را، که در آن صدایِ تمام جنسیت ها، ملیت ها، ادیان، مذاهب، و باورهای متفاوت شنیده شود، نا ممکن میکنند.
اولا"، ایران باید یک نظامِ "جمهوری مدرن"، بجای "جمهوری اسلامی" ایجاد کند.
بدون تردید، دین اسلام میتواند در زندگی شخصیِ شهروندان، رلِ قاطعی بازی بکند، ولی امر حکومت و دولت باید از موضوعِ دین، جدا باشد.
ثانیا"، قوانین موجود، که عدالتی اندک و آزادی های بسیار محدود، به شهروندان "غیرفارس" منظور کرده اند، باید باشدّت اِعمال و مجرا گردند. مشگل فقط، فقدانِ مطلقِ قوانین یا گفتار عادلانه نیست، بلکه از قوانین موجود نیز، فقط آنهائی که با مصالحِ حکومت شوونیستی فارس، مغایرتی ندارند، به اجرا در می آیند.
ولی بهر حال، نباید فقط، منتظرِ تغییرات اساسی و ساختاری بود، بلکه حتی در شرایط موجود و قوانین جاری نیز، میتواند تغییرات قابل توجهی انجام پذیرد. ما، ترکان ایران، چهار اقدام زیر را بعنوانِ اولین قدم در راستای اصلاحات مقدور، پیشنهاد میکنیم:
1 – قبول و اعلام صریحِ اینکه: ایران کشوری کثیرالملله است، و طبعا رسمیت زبانهای کثیرالمصرف، ضرورتی ملی است. سیاست موجودِ منع وامحاء فرهنگها و زبانهای ملل غیرفارس، باید به رویهِ ترویج و حمایت از تکثّرِ فرهنگی تبدیل شود.
2 – سرزمین های ملل مختلف، باید از اختیارات و امکانات مساوی و جبرانی، چه در زمینه مالی و چه قانونگزاری، برخوردار گردند.
3 – ملل غیرفارس ایران نیز باید، در چهارچوبه قوانین موجود، مجاز به ایجاد و تشکیل انجمن ها، نهاد ها، موسسات و احزاب سیاسی خود باشند.
4 – تمام ملیت ها، ادیان، مذاهب، و تفکرات سیاسی، باید، در هر سطحی، مجاز به معرفی کاندیدا های انتخاباتی خود بوده و بتوانند بدون دخالت و تحمیلات حکومت، در انتخاب آنها آزادانه بکوشند.
اینها چند تغییر ضروری است که باید هرچه زودتر صورت پذیرد. اما، مسلما"، بدون حمایتِ سازمان ملل، جوامع بین المللی، و شما حاضرین در این اجلاس، امکان پذیر نخواهد بود، ولی باید صورت پذیرد.
ایرانی که امروز زندان، و شکنجه گاهِ ملل غیرفارس است، در اصول، متعلقِ به تمام ملل ساکن در آنست، و باید همه متساویا" و متحدا" امکان خدمت در اداره آنرا داشته، و در ایجاد صلح و شکوفائی آن سهیم باشند.
خداوند حامی شما باد.


علیرضا نظمی افشار


دوازدهم نوامبر 2009
سازمان ملل، ژنو - سویس

Doktor Alirıza Nazmi Afşar'ın "BMT"deki Konuşama Metni

Doktor Alirıza Nazmi Afşar'ın 12.11.2009 Cenevre "BMT"deki Konuşama Metni

Sayın bayanlar ve baylar

Her şeyden önce beni dinlemek için bu toplantıya katılma zahmetinde bulunan bütün konuklara hoş geldiniz demek istiyorum

Bugün benim buraya geliş amacım dünyanın değişik yerlerinden gelen kardeşlerimi dinlemek ve onların acılarına ortak olmaktı. Bu defaki gelişimde yine benim ülkem İran’daki adaletsizlik ve insanlık dışı eylemleri sizinle paylaşmak, kökünden kazımak ve dünyanın duyarlı tüm insanlarına duyurmak istiyorum

Bugün size “Şoven İran” rejiminin bir başka yüzünü göstermeğe çalışacağım. Nedir bu yüz? Bu yüzün adı “Siyasal Katılım Yoksunluğu” dur

İnsan Hakları Bildirgesi’nin ruhu, “Tüm Tebaanın Katılımı İçin Uygun ve Tarafsız Koşullar Sağlanmalıdır.” İlkesi özelliğini taşıyan bütün demokratik sistemlere yansımış bulunmaktadır

Dünya İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin 21. maddesinde de yer alan “İşlerin Yürütülmesine Her Kesin Katılabilmesi” ve sonucunda “Bütün Haklara Adil Usullere Göre Her Kesin Ulaşılabilmesi” ilkelerinin gerçekleşebilmesi için derin bir demokrasi kültürü, demokratik bir sistem ve siyasal katılım gerekmektedir. Özellikle etkin siyasal katılımın olmadığı ülke vatandaşları için bu ilkelerin gerçekleşmesi olanaksız gözükmektedir

Ne yazık ki yaklaşık bir asırdan beri İran’da siyasal katılımı garantileyen düzen yok olmuştur. Fars Şovenistleri hâkimiyeti gasp edip kendi tekelinde tutmak için var güçleriyle, söz konusu siyasal katılım olgusunu ayaklar altına atmaktadırlar. Tekelci Fars rejimi sistematik olarak seçim sürecini, aynı zamanda idari ve askeri atamaları da kendi kontrolü altına almıştır. Bunun sonucunda İran nüfusunun % 70’i gerek yasama organına, gerekse karar alma sürecine ve kendi kaderini tayin etme konularında en küçük bir katılım hakkına dahi sahip değildir

İran’daki Seçim Süreci Yalnızca Bir Komploydu

Her hangi bir ülkede seçimin gerçekleşmesi için iki koşulun yerine getirilmesi kaçınılmazdır

A- Seçmenlerin serbestçe seçime katılıp istedikleri oyu kullanmaları gerekir. Oy sayım sonuçları nasıl olursa olsun, gerçekler öylece kabul ve ilan edilmelidir

B- En önemli ve de tercih edilen koşul, adayların halkın iradesi ve isteklerini yansıtmaları ve onların simgeleri olmalarıdır


İşte İran’da söz konusu her iki koşul acınacak bir biçimde yok edilmiştir
İran’a egemen olan azınlık ama hâkim gruplar; milletvekillerinin adaylıklarını ciddi bir biçimde denetim altına almalarının yanı sıra, seçim sonuçlarını da istedikleri gibi şekillendirmektedirler. Planlı ve tertipli olan bu ayak oyunları yeni olmadığı gibi çok da karmaşık bir iş değildir. Ancak bu planlı uygulamalar, kendileri açısından son derece etkin, yararlı ve sonuç vericidir

İran’da seçim süreci “onaylanmamak” ile başlar. Ne yazık ki adaylar içinde yalnızca rejimin istekleri doğrultusunda davrananlar adaylık hakkını kazanmaktadırlar. Söz konusu rejime bağlı adayların hiç biri halkın desteğine sahip olmamakla birlikte, Fars olmayan milletlerin en basit haklarını bile tanımamakta hatta Fars olmayanlara yönelik bir karşıtlık eğilimi içindedirler

Adaylık hakkını kazananlar yalnızca, iktidarı elinde tutan hâkim grubu haklı veya haksız bir biçimde destekleyenlerdir. Rejim tarafından Fars olmayan milletlerden her hangi birinin adaylığı onaylandığı takdirde, söz konusu kişi tamamen azınlık olan hâkimiyetteki grubun kontrolü ve emrinde olmak zorundadır. Bu tür adayların İran’daki milletlerin gerçek milletvekilleri olamayacağı ortadadır

Adaylar onaylandıktan sonra “Seçimin Rekabet Sirki” ve oy toplama çalışmaları başlar. Bu oyunlar ise yalnızca demokrasi adına bir serap gösterişi olup, hâkimiyetin atadıklarını onaylama yönündedir

Örnek olarak, 2009 yılı Cumhurbaşkanlığı seçiminde İran Türkleri’nin önemli bir kısmı rejimin içinden gelen ve deneyimli bir siyasetçi olan Ekber A’lami’yi desteklediler. Ancak onun İran Türkleri’nin milli sorunlarına olan göreceli duyarlılığı yüzünden “Koruyucular Konseyi” söz konusu kişinin adaylığını onaylamadı. Pehlevi döneminde milletvekillerinin adaylığını dönemin istihbarat kurumu olan SAVAK onaylamaktayken, bugün bu misyonu “Koruyucular Konseyi” üstlenmiştir. Bu durum seçim konusunun da, seçim sonuçlarının da hayali bir görünüşten ibaret olduğunu açıkça göstermektedir

Bu acımasız sistem, % 30’luk azınlık kesimin devletteki egemenliğini koruyarak, İran nüfusunun % 70’ ini oluşturan diğer vatandaşlarının sesini kesmekte, onlara Tanrı tarafından verilmiş olan doğal haklarını da ayaklar altına atmaktadır

Bu acımasız ve hukuk dışı tutumun böyle sürdürülerek daha da uzaması halinde, karşı duruş ve itirazlar daha da sertleşecek, sonunda bu sürecin yerini savaş, kan ve gözyaşlarının hâkim olduğu bir kaos ortamının alması kaçınılmaz olacaktır. Nitekim benzeri olayların dünyamızda nasıl başladığına hepimiz tanık olduk

Seçim sürecinde hükümetin rolü sadece kayıt işlemleri ve yasal koşulların yerine getirilmesi konusu ile sınırlı olmalıdır. Hükümetin bunların dışındaki müdahaleleri doğru ve hukuki değildir

Günümüzün haksızlıklar ve adaletsizlikler ülkesi olan İran; ayrıcalıklı ve özel bir etniğin katılımıyla sınırlandırılmış dar katılımlı bir yapı yerine, milli, kültürel, mezhepsel, siyasi çeşitlilikler ve bütün vatandaşların geniş katılımı ile iftihar edilecek modern ve çağdaş bir İran olabilirdi

İdari ve Askeri Atamalar Konusunda “Siyasi Katılım” Söz Konusu Değildir

Üst düzey siyasi ve yasal karar alma mekanizmalarında yer alan bütün kişiler azınlık Fars etnik grubunun mensubudurlar. Yüksek askeri makamların tümü Fars azınlığından olmasına rağmen, orduda Türklerin oranı % 63, Fars dillilerin oranı ise yalnızca % 23’tür

Türklerin, İran nüfusunun en az üçte birini oluşturan en kalabalık nüfus olmalarına karşın, hükümet organlarındaki temsil oranları oldukça düşük veya başka bir ifade ile yok denecek kadar azdır. Nitekim Milli Güvenlik Şurası, Koruyucular Konseyi, Yüksek Yargı Erki, bakan ve büyükelçilerin hemen hemen hepsi Fars olup Pehlevi rejiminde de olduğu gibi mevcut dini rejimde de gizli bir emre göre istihbarat, dışişleri ve içişleri bakanları kesinlikle Fars dillilerden seçilmektedirler

Rejimin Gerek Yapısı, Gerekse De Tutumu Değiştirilmelidir

Hükümetin temelini oluşturan devlet yapısı ve anayasası esaslı bir biçimde değiştirilmelidir. Zira mevcut anayasanın 5. ve 107. maddeleri gereğince eski hilafetin modern bir adı olan velayet-i fakih makamı tesis edilmiştir

Söz konusu maddeler uyarınca velayet-i fakih makamına ülke vatandaşlarının %99,5’i seçilememektedir. Aksine bu makam 12 imamlı Şii İslam inancından olan erkek bir din adamının tekeline bırakılmıştır. Bu maddeler, kaldırılmadığı sürece tüm cinsiyet, milliyet, din, mezhep ve değişik düşüncelerin katımıyla modern ve harmonik bir toplumun oluşması olanaksızdır

Bu sebeple de

A- İran, “İslam Cumhuriyeti” yerine “Modern Cumhuriyet” olmalıdır. Hiç kuşkusuz İslam dini insanların şahsi yaşamında önemli bir rol oynayabilir. Ancak hükümet ve devlet işleri dini konulardan uzak tutulmalıdır

B- Mevcut yasalar Fars olmayan vatandaşlarla ilgili her ne kadar adalet konusunda kısıtlı ve oldukça sınırlı özgürlükler içerse bile, yine de ciddi bir biçimde gözden geçirilip çağın ve toplumun gereksinimlerine yanıt verecek şekilde belirlenmeli ve ertelenmeden çok acil olarak yürürlüğe konulmalıdır. Aslında sorun yalnızca adil yasa ve söylemlerin yokluğu ile sınırlandırılarak ele alınmamalıdır. Mevcut yasalar içinde de adil olanları vardır. Ancak var olan yasalardan sadece Şoven Fars hükümetinin çıkarlarına ters düşmeyenler uygulamaya konulmaktadır. Diğer yasalar ise sadece sözde ve yazıda kalmakta, ama uygulanmamaktadır

Bütün bunlara rağmen yalnızca temelden yapısal değişiklikleri beklemek doğru ve yeterli değildir. Günümüz koşullarında ve mevcut yasalarla ilgili önemli değişiklikler yapılabilir. Biz İran Türkleri olarak, en başta yasaların düzeltilmesi (ıslahı - reformu) doğrultusunda aşağıda sıralayacağımız dört öneriyi teklif etmekteyiz

A- İran’ın çok milletli bir ülke olduğu açık bir biçimde ifade edilmelidir. Bu doğrultuda sayıca üstün olan milletlerin kullandığı diller resmi dil statüsüne yükseltilmelidir. Fars olmayan milletlerin kültür ve dillerini yasaklama ve yok etme sürecine hizmet eden yürürlükteki yasalar kaldırılıp söz konusu kültür ve dillerin hakları verilmelidir. Başka bir deyişle çok kültürlülüğü destekleyen bir süreç başlatılmalıdır.

B- Değişik milletlerin yaşadığı milli-etnik bölgeler; mali, yasama ve diğer bütün konularda eşit imkân ve haklara sahip olmalıdırlar

C- Fars olmayan milletler de mevcut yasalar çerçevesinde değişik cemiyet, kurum, müessese ve partiler oluşturma hakkına sahip olmalıdırlar

E- Millet, din, mezhep, siyasi görüş gibi hususlar sınırlandırılmadan her kesim her türlü seçim sürecinde kendi adaylarını sunma özgürlüğüne sahip olmalıdır. Böylece söz konusu gruplar hükümetin her hangi müdahalesi ve baskısı olmadan serbestçe seçimlere katılabileceklerdir

Burada belirtilmiş olan değişiklikler hemen hiç vakit kaybetmeden gerçekleştirilmesi gereken maddelerdir. Ancak bunlar Birleşmiş Milletler Teşkilatı, Uluslararası Topluluklar ve burada hazır bulunan insanların desteği olmadan gerçekleşme şansı yoktur. Yine de bu değişikliklerin yapılması yaşamsal ve kaçınılmazdır

İran günümüzde her ne kadar Fars olmayan milletlerin hapishanesi ve işkence yeri olarak bilinse de, yasal olarak sınırları içerisinde yaşayan bütün milletlere ait bir ülkedir. Bu nedenle bütün milletler eşit ve müttefik bir biçimde ülke idaresinde hizmet hakkına malik olup ülkede barışın sağlanmasında kendi katkıları bulunmalıdır

Tanrı Sizi Korusun

Alirıza Nazmi Afşar

12.11.2009

Birleşmiş Milletler Teşkilatı

Cenevre, İsviçre

۸.۱۱.۱۳۸۸

بیوگرافی دکترعلیرضا نظمی افشار

بیوگرافی دکترعلیرضا نظمی افشار
تاریخ ومحل تولد : شهریور 1320 شهر ارومیه آزربایجان غربی
محل اقامت فعلی: حومه سانفرانسیسکو- ایالت کالیفرنیا- آمریکا
اولاد : سه فرزند دختر و چهار نواده

اصالت پدری: از سلاله نادر شاه افشار
فرزند باقر خان نظمی افشار
نوه محمد حسن خان امیر نظمی افشار ملقب به نظم السلطنه افشار
اصالت مادری : از سلاله شاهان قاجار
فرزند شوکت الملوک ملک قاسمی
نوه شاهزاده امامقلی میرزا حاکم وقت آزربایجان
نتیجه شاهزاده ملک میرزا والی وقت آزربایجان

تحصیلات علمی :
دیپلم از دبیرستان صائب ارومیه
لیسانس ادبیات از دانشگاه تبریز
فوق لیسانس و دکترای ادبیات تطبیقی از دانشگاه نوشاتل. سوئیس
لیسانس اقتصاد از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
فوق لیسانس اقتصاد بازرگانی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
دکترای اقتصاد بین الملل از دانشگاه نیو پورت آمریکا
فو ق تخصص در مبحث :
International Monetary 1- پول جهانی
2- پروژههای بین المللی مالی در ممالک در حال توسعه
Finance in Developing Countries

مدیریت های اجرائی:
قبل از انقلاب : رئیس اداره آموزش و پرورش ارومیه
مدرّسِ مدعوّ در دانشگاه ارومیه
بعد از انقلاب :
- مدیر ناحیه ای کمپانی های زنجیره ای – دانشجو. آمریکا
- دو سال "مدیر نمونه" از ایالت کالیفرنیا شناخته شده است . سال های 2000-2001
- بیوگرافی شان در نشریهِ ثبت احوال شخصیت های آمریکا درج میباشد سال 2004 و 2005
- سالهاست که به عنوان مشاور مالی کنگره آمریکا سال 2000- تا حال
- در سال 1997 نظر به موفقیت بی نظیر ایشان در تهیه، تحلیل، وتمویل پروژه معروف"شهر صنعتی" ایالت "شین یانگ" چین (ترکستان شرقی) با هزینه یک میلیارد و سیصد ملیون دولار، بعنوان "شهروند افتخاری" کشور چین (ترکستان شرقی) مفتخر گردیده است.

فعالیتهای سیاسی:
عضو موسس داک "کنگره جهانی آزربایجان" سال 1997
-1998 مسئول روابط بین المللی داک در سال 1997
دبیرکل داک در سال 1998
مو سس جبهه ملی آزربایجان ایران 2003
مسئول جبهه ملی آزربایجان ایران سال 2003- 2005
رئیس دیپلماتیک کمیسیون آذربایجان ایران سال 2006
تاسیس و مدیریت برنامه تلویزیونی "آنا یوردو" با هزینه شخصی خود. سال 2004 - 2005.
موسس و رئیس گنگره جهانی ترکان ایران سال 2009
موسس و رئیس مرکز مطا لعات استراتژیک ترکان ایران سال 2009

DOKTOR ALİRIZA NAZMİ AFŞAR - BIYOGRAFISI

DOKTOR ALİRIZA NAZMİ AFŞAR
DOĞUM YERİ: İran’ın Batı Azerbaycan Eyaleti’nin Merkezi Urmiye
DOĞUM YILI: 24 Ağustos 1942
İKAMET YERİ: Amerika, Kaliforniya Eyaleti, San Fransisko Çevresi
MEDENİ HALİ: Evli olup üç kızı ve dört torunu vardır.
BABA TARAFINDAN SOYU: İran’da Afşar Devleti’nin kurucusu Nadir Şah Afşar’a dayanmakatadır.
BABASI: Bagır Han Nazmi Afşar
DEDESİ: Kaçar Dönemi Urmiye Bölgesi yöneticilerinden Muhammed Hasan Han Emir Nazmi Afşar (Nazmu’s-Saltana)
ANNE TARAFINDAN SOYU: Kaçar sülalesine dayanmakatadır. Annesi Şevketü’l-Müluk Melikkasımi, Kaçar dönemi Azerbaycan bölgesi yöneticilerinden olan şehzade İmamkulu Mirza Kaçar’ın kızı idi. Dedesi İmamkulu Mirza ise Kaçar Dönemi Azerbaycan Valisi olan Melik Kasım Mirza Kaçar’ın torunlarından idi. Melik Kasım Mirza Kaçar da ünlü Kaçar kralı Fethali Şah Kaçar’ın (1797-1834) oğlu idi.
EĞİTİMİ:
Lise: Urmiye Saib Lisesi
Lisans: Tebriz Üniversitesi Edebiyat Bölümü
Yüksek Lisans: İsviçre Neuchâtel Üniversitesi Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümü
Doktora: İsviçre Neuchâtel Üniversitesi Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümü
Lisans: Güney Kaliforniya Üniversitesi Ekonomi Bölümü
Yüksek Lisans: Güney Kaliforniya Üniversitesi Ticaret Ekonomisi ve İşletmeciliği Bölümü
Doktora: Newport Üniversitesi Uluslararası Ekonomi Bölümü
Yüksek Uzmanlık Alanı:
1. Uluslararası Para (International Monetary)
2. Gelişmekte Olan Ülkelerin Finans Konusu (Finance in Developing Countries)
YÖNETİCİ DENEYİMLERİ:
Devrim Öncesi:
1. Urmiye I. Bölge Eğitim ve Öğretim Kurumu Başkanlı
2. Urmiye Üniversitesi Edebiyat Bölümü’nde Davetli hoca
Devrim Sonrası:
1. Yerel Öğrenci Birliği Şirketler Zinciri Başkanı
2. İki yıl üst üste 2000 ve 2001’de “Kaliforniya Eyaleti’nin Örnek Yöneticisi” seçilmiştir.
3. Mesleki başarılarından dolayı 2004 ve 2005 yıllarında Amerikan nüfus kayıtlarında adını önemli şahsiyetler arasına yazdırabilmiştir.
4. 2000 yılından başlayarak “Amerikan Kongeresi Mali Müşavirliği Başkanlığı”nı yürütmektedir.
5. 1997’de ise eşsiz bir başarı örneği sergileyerek Çin Halk Cumhuriyeti’nin Xinjiang (Doğu Türkistan) Özerk Bölgesi endüstri şehrinin finans projesini 1.300.000.000 Dolar tutarıyla hayata geçirmiş; bu başarısından dolayı eyalet partisinin önerisi ve Pekin’in de onayı ile Çin Halk Cumhuriyeti’nin fahri vatandaşlığı ile onurlandırılmıştır.
SİYASİ-SOSYAL FAALİYETLERİ:
1. 1997’de “Dünya Azerbaycan Kongeresi (DAK)”ın kurucu heyeti arasında yer almış
2. 1997-1998 yıllarında “Dünya Azerbaycan Kongeresi (DAK)”ın “Uluslarsarı İlişkiler Sorumlusu”
3. 1998’de “Dünya Azerbaycan Kongeresi (DAK)”ın genel başkanlığı
4. 2003’te “İran Azerbaycanı Ulusal Cephesi”nin kurucusu
5. 2003-2005 yılları arasında “İran Azerbaycanı Ulusal Cephesi”nin sorumluluğu
6. 2004-2005 yıllarında kendi finansmanı ile “Ana Yurdu Televizyon Kanalı”nın kurucusu ve yöneticisi
7. 2006’da “İran Azerbaycanı Diplomatik Kimisiyonu” başkanlığı
8. 2009’da “Dünya İran Türkleri Kogresi”nin kurucusu ve genel başkanı
9. 2009’da “İran Türkleri Araştırma Merkezi”nin kurucusu ve genel başkanı

۸.۰۳.۱۳۸۸

İranlı Türk öyrencilerinin Doktor Elirıza Nezmi Afşar’a teşekkür ve qutlamaları

İranlı Türk öyrencilerinin Doktor Elirıza Nezmi Afşar’a teşekkür ve qutlamaları
Sayın Doktor Elirıza Nezmi Afşar
İran’da ve Azerbaycan bölgesinde yaşayan Böyük Türk Ulusu bilge oğulları olduğu sürece hep yaşayacaqdır. Biz yurt dışında oxuyan İranlı Türk öyrencileri olaraq sizin ve Böyük Türk Ulusu’muzun bilge oğullarının qatğıları ile “İran Türkleri Bilimsel Araşdırma Merkezi”nin qurulduğu xeberini alınca çox sévindik. Söz qonusu merkezin açılması Böyük Türk Ulusu’muz, özellikle de bilim, düşünce, incesenet ve qelem yiyelerinin en öncelikli ve temel gereksinimlerinden biri idi. Bu nedenle de “İran Türkleri Bilimsel Araşdırma Merkezi”nin açılışını Böyük Türk Ulusu, bilginler, biliyurdu mensubları ve ulusumuzun başqa kesimleri, özellikle de size ve obiri qurucularımıza qutlamağı özümüze bir borc bilirik. Yurt dışında oxuyan İranlı Türk öyrencileri araşdırmacılar ve bilginlerimizle çiyin çiyine vérerek birlikte bilimsel araşdırma merkezimizin zenginleşmesi üçün var gücümüzle elimizden gelen çabalarımızı esirgemeyeceyimizi belirtib bu görevi özümüze bir borc sayıaraq araşdırma qonusunda bütün uzman ve bilim adamlarımızı emekdaşlıq ve yardımlaşmağa çağırırıq.
Yurt dışında oxuyan
Bir qurup İranlı Türk öyrencileri

İranlı Türk öyrencilerinin Doktor Elirıza Nezmi Afşar’a teşekkür ve qutlamaları

İranlı Türk öyrencilerinin Doktor Elirıza Nezmi Afşar’a teşekkür ve qutlamaları
Sayın Doktor Elirıza Nezmi Afşar
İran’da ve Azerbaycan bölgesinde yaşayan Böyük Türk Ulusu bilge oğulları olduğu sürece hep yaşayacaqdır. Biz yurt dışında oxuyan İranlı Türk öyrencileri olaraq sizin ve Böyük Türk Ulusu’muzun bilge oğullarının qatğıları ile “İran Türkleri Bilimsel Araşdırma Merkezi”nin qurulduğu xeberini alınca çox sévindik. Söz qonusu merkezin açılması Böyük Türk Ulusu’muz, özellikle de bilim, düşünce, incesenet ve qelem yiyelerinin en öncelikli ve temel gereksinimlerinden biri idi. Bu nedenle de “İran Türkleri Bilimsel Araşdırma Merkezi”nin açılışını Böyük Türk Ulusu, bilginler, biliyurdu mensubları ve ulusumuzun başqa kesimleri, özellikle de size ve obiri qurucularımıza qutlamağı özümüze bir borc bilirik. Yurt dışında oxuyan İranlı Türk öyrencileri araşdırmacılar ve bilginlerimizle çiyin çiyine vérerek birlikte bilimsel araşdırma merkezimizin zenginleşmesi üçün var gücümüzle elimizden gelen çabalarımızı esirgemeyeceyimizi belirtib bu görevi özümüze bir borc sayıaraq araşdırma qonusunda bütün uzman ve bilim adamlarımızı emekdaşlıq ve yardımlaşmağa çağırırıq.
Yurt dışında oxuyan
Bir qurup İranlı Türk öyrencileri

۷.۱۹.۱۳۸۸

تبریک و تشکر جمعی از دانشجویان از دکتر علیرضا نظمی افشار

محضر مبارک جناب دکتر علیرضا نظمی افشار

ملت بزرگ ترک ایران و سرزمین همیشه بیدار آذربایجان تا زمانی که فرزندان فرهیخته خود را دارد زنده است.

اینجانبان جمعی از دانشجویان ترک ایرانی مقیم خارج از کشور نظر به اینکه مطلع شدیم " جنابعالی به همت تعداد دیگری از فرهیختگان ملت بزرگ ترکمان اقدام به ثبت مرکز مطالعات علمی ترکان ایران نموده اید " بسیار خرسند و مسرور شده بدینوسیله بر خود وظیفه دانستیم " تاسیس این موسسه را که حقیقتا از نیازهای اساسی ملت کبیر مان بویژه اهل علم " اندیشه " هنر " قلم و بیان بود به محضر مبارک ملت بزرگ ترک " عالمان " دانشگاهیان " محققان " فرهیختگان و دیگر اقشار ملتمان تبریک گفته و کمال تشکر و قدردانی خود را از حضرتعالی و دیگر موسسین مرکز مطالعات علمی ترکان ایران بعمل آوریم . بدیهی است ما دانشجویان خارج کشور پا به پای محققان و اساتید خود نهایت سعی و تلاش را جهت غنی سازی علمی مرکز بر خود وظیفه عینی دانسته وعموم صاحبان امر را در این امر خطیر و خیر دعوت به همیاری و همکاری می نماییم.

جمعی از دانشجویان ترک ایرانی
مقیم خارج از کشور

۷.۰۲.۱۳۸۸

پیام دکتر علیرضا نظمی افشار خطاب به ملت بزرگ ترک ایران به زبان ترکی

Tarixler Yaradan Böyük Türk Ulusu . Milleti

Deyerli Azerbaycanlı, Horasanlı, Güney İran’dakı Qaşqay elimiz ve bütün İran’daki Türk bacı ve qardaşlarım;

Tarixler yaradan böyük Türk ulusu (milleti), milli zülme uğrayan İran’daki öteki etniklerle birlikte, ulusal yaşamının en hessas ve dönüm nöqtesi olan bir dönemini yaşamaqdadır. Bildiyiniz kimi İran’da azınlıq bir kesim hükumet orğanlarına sinsice sızmaqla, bu hakimiyeti çoğunluğun haqlarına saldırı ve qesbkarlıq aracı olaraq qullanmaqdadır. Son dönemlerde söz qonusu azınlıq ve basqıcı kesim öz aralarında da amansız bir reqabet ve güç paylaşımına girişmişdirler. Ne yazıq ki hakimyetde olanlar, ölkede yaşayan etniklerin haqları ve kimliyini savunma ve gelişdirme yönünde her hansı bir olumlu adım atmamaqda ve insanların düşünce, inanç, özgürlük ve canlarını bir oyuncaq olaraq görmekdedirler.

İnsani açıdan uyğulanan bu basqı ve axıdılan qanlar bizi de qayğılandıraraq derinden üzmüşdür. Yüz ilden beri İran’da yapılan bu basqı ve zülmler, görmezden gelinerek, qana bulanmış eller de isticesine sıxılmışdır. Ne yazıq ki bu sürec yene de devam etmekdedir.

Son olaylarla ilgili böyük Türk ulusunun sessiz ve anlamlı hayqırışları, ister milletimizin qelbinin döyündüyü Azerbaycan’da, isterse tarixin böyük geçidi olan Xorasan’da ve isterse de Güney İran’dakı Qaşqay ve başqa Türk ellerimizde olsun, dar görüşlü bu bağnazları düşünmeye ve etiraf etmeye zorlamışdır.

Biz de, aslan qadınlarımız ve igit Türk böyüklerimizden esinlenerek milletimizin mücadilesinin hükümet içindeki çatışmalarda kirletilmemsini istemekde ve bu oyuna gelmemesi üçün xalqımızı uyramaqdayıq. Unutmamaq gerekir ki, ne bu qaranlıq hakimiyetin bizim milli haqlarımıza tehemmülleri vardır, ne de yaşıl etirazçılar ulusumuza haqq tanımaqdadırlar. Azıcıq ışıqlı görünen bu göz qırpmalarının arxasındaki niyet, hakimiyet üzengisine oturmaq üçün, gecnlerimizin qanını yalnızca arac olaraq görmektedir. Sonucda ise basqı altında tutulan mezlum milletler yene de tarixin çarmıxına gerilecekdirler.

Bizim tarixi çıxarlarımızın rejim içinde qarşıtlıqların sürdürülmesinde olduğunu belirtmemiz gerekir. Kültür qatili qesbkar hakimiyeti desteklemeyimiz yanlış sonuclar vereceyi kimi, yaşıllar hereketi ile de ses sese vermeyimiz, ister istemez Musevi, Refsencani ve Xatemi kimi hakimiyet başında yer alanların 24 illik kültür qetli ve milletsizleştirme sürecine göz yumduğumuzu ve bu süreci onayladığımız anlamına gelmekdedir. Bu şexslerin heç birisi ortaklıq ve edalet olğularına inanmamaqdadırlar. Bu nedenle de biz bu aşağılıq eylencenin oyuncağı olmayacağımızı açıqlamaqdayıq.

Son zamanlarda rejimin gizli elleri Türk mücadileçilerinin sıralarını parçalmağa ve bu herektde ikilik yartmaq üçün görevlendirilmişdirler. Bu doğrultuda söz qonusu kesim qatil ve cinayetkar Hüseyin Musevi’ni “Mir Hüseyin Musevi Tebrizi” ve İslam qatili cinayetkar rejimi de “İslam Cumhuriyeti Düzeni” olaraq sunmaqdadırlar. Ancaq bizim bilincli ve bilge ulusumuzun bu axmaqlaştırmağa boyun eymeyeceyini bilmeleri gererkmektedir.

Bu çekişme ve çatışmaların bize yarayan çekişmeler olmadığı ortadadır ve bu sözde islahatçılar bizim durumumuzu düzeltmeye ve islah etmeye inanmamaqdadırlar.

Azerbaycan ve İran Türkleri, İran yolunda canlarından geçselerde, İranı yönetenler Azerbaycan ve İran Türklerine yaramamaqdadırlar.



Doktor Eliriza Nezmi Afşar

Amerika - Kaliforniya

1388 / 6 / 30

۶.۳۰.۱۳۸۸

پیام دکتر علیرضا نظمی افشار خطاب به ملت بزرگ ترک ایران

ملت بزرگ ترک ایران
برادران و خواهران ترک آذربایجانی وخراسانی و قشقائی
ملت تاریخساز ترک، همگام با سایر ملل تحت ستم، حساس ترین و سرنوشت ساز ترین برهه های حیات ملی خود را میگذرانند. در سرزمینی که اقلیتی محدود، با رخنه مزورانه در حکومت، آنرا به ابزارغصب و تجاوز به حقوق اکثریت شهروندان خود کرده است، بر سر تقسیم قدرت در معارضه هستند. حکومتی که قاعدتا" میبایست مدافع و مروج حقوق و هویت همه ملتهای خود باشد. این مجادله قدرت، ایمان، آزادی و جان انسانهای معصوم رابازی گرفته است.
من، از جنبه انسانی، بر ظلمی که اعمال میشود معترضم و بر خونهائی که تباه، متاسف. صد سال است که در این سرزمین ظلم وجور، ستم های فراوانی نا دیده انگاشته شده، و دستهای خونین فراوانی بگرمی فشرده شده است، و هنوز، این رشته سر درازدارد.
سکوت پرطنینِ ملت بزرگوار ترک، چه در سرزمین آزربایجان، قلب توفنده ملتمان، چه در خراسان، گذرگاه بزرگ تاریخ، و چه در مناطق مبارزان قشقای و جنوب، چنان پر معنا بود که کوردلانِ تنگ نظر را هم به تامل و اعتراف وا داشت.
من با الهام و تبعیت از اراده شیرزنان و بزرگمردان ترک، بنوبه خود، مبارزان ملتمان را، از آلودگی در این جدال، برحذر میدارم.
نه حکومت سیاهکار موجود، نیت تحمل حقوق ملی ما را دارد، و نه متعارضین سبز آن، بر ملت ما حقی قائلند. آن کورسوی چشمکهائی که میبینید، مطلقا بقصد استفاده ابزاری از خون جوانان ما ست تا بر رکاب قدرت بنشینند وباز ملتهای مظلوم تحت سلطه و اشغال را به صلابه تاریخ بکشند.
منافع تاریخی ما در ادامه تضاد رژیم است. مداخله ما در حمایت از حکومت فرهنگ کش و غاصب، نا درست و در همصدائی با سبزیان، تایید بیست و چهارسال فرهنگ کشی و ملیت زدائی زمامداری موسوی و رفسنجانی و خاتمی است. اینها هیچکدام به عنصر مشارکت وعدالت معتقد نیستند، و ما بازیچه این لهو لعب نخواهیم شد.
دستهای رژیم، اخیرا"، عواملی ازاجیران دشمن نمای خود را مامور کرده است که در صف ترکان مبارز، شکاف و دو دستگی ایجاد، حسین موسوی جنایکار را، "میرحسین موسوی تبریزی" و رژیم جنایتکاراسلام کش را، "نظام جمهوری اسلامی" عرضه کنند. ملت با شعور و آگاه ما این تحمیق را نخواهد پذیرفت.
این منازعه، منازعه ما نیست و این اصلاحات گران، معتقد به اصلاح حال ما نیستند.
جان داده آزربایجان امداد ایران را و نیست
ایران مداران را، سرِ امدادِ آزربایجان

دکتر علیرضا نظمی افشار
آمریکا . کالیفرنیا
30 / 6 / 1388

۶.۲۶.۱۳۸۸

پیام دکتر علیرضا نظمی افشار به ملت ترک ایغور ترکستان شرقی

 خواهران و برادران عدالت خواه، ملت شریف اویغور
میدانیم که "قرن بیست و یکم، عصر رستاخیز ملیت هاست"
آنچه ما و شما را بهم پیوند میدهد، تنها ملیت مشترک، فرهنگ مشترک و تبار مشترک نیست. ضرب و شتم و قتل و زندان نژادپرستان هم، تنها وجه مشترک ما نیست. حتی، اسارت و استثمار هم گویای آن نمیباشد. بارزترین وجه مشترک، بین ملت قهرمانِ اویغور در ترکستان شرقی، و مللِ ترک، در سرزمین ما، عشق و ایمانِ سستی ناپذیر، به هویت و ملیتِ خویش است. ما هردو بمانند مرغ آتشخوار، از اعماقِ خاکسترِ استحاله وتبعیض و ستمِ ملی، سر بر آورده و به استحاله گران و ستمکاران چینی و پارسی نشان داده ایم که ادامه ستم ملی دیگر قابل تحمل نیست. به جهانیان و خاصه توطئه گران جهانی که موذیانه، ملل ترک را در چهار گوشه جهان، در هر گوشه بنوعی، پراکنده ولی مرتبط، از هویت خود سلخ میکنند نشان خواهیم داد که مابین "تحمل" و "تحمیل" خط قرمزی هست، که با خون جوانان ما کشیده شده، و با غرور و شرف ملیِ ترک، حصانت میشود.
من بنام یک فرزند ترک، از میان ملتی که در کنده و زنجیر خفت و اسارت ملی فریاد میزند، فریاد های بحق، و عدالت خواهانه شما را شنیده و بگوش جهانیان میرسانیم.
دو بیتی از اشعار پدرم را، که در آن کلمه حق را در چهار معنایِ آن بکار گرفته است، نثار روح شهیدان راه آزادی میکنم:
آچیلار پردهِ قدرت، گورونر قدرتِ حق
یاییلار، نورِسعادت، یاراماز، بیر، نا حق
کندی حق، حقّی تاپار،تورکه وئرر، قدرتی حق
حق سووَن ملتیمیز، بسلییری بیر اوولی حق
"تانری، ترکی قووروسون"
علیرضا نظمی افشار
کالیفرنیا جولای 2009

۶.۱۷.۱۳۸۸

نامه سرگشاده دکتر علیرضا نظمی به کنگره ملتهای ایران فدرال

اعضای محترم و مسئولان ارجمند کنگره ملتهای ایران فدرال

بسیار متاسفم که بعد از دوماه نقاهت و جراحی سنگین قلب، در نخستین مذاکره دوستانه با یکی از فعالین سیاسی، متوجه موضع گیری غیر اصولی، خارج از حدود وظایف تشکیلاتی، برنامه ریزی شده رضاخانی برای ترک ستیزی پان فارسیستی،، و ملعبه وار کنگره ملتهای ایران فدرال، و مسئولان آن شدم.
در آغاز تشکیل، با امیدی فراوان به این کنگره پیوستم. اعتقاد خوش بینانه من آن یود که ما متفقا و یکدل، برای حقوق انسانی همدیگر بضورت تضامنی مبارزه خواهیم کرد. من آنچنان به امکانات بالقوه این کنگره معتقد بودم که از دبیرکلی جبهه ملی آذربایجان جنوبی استعفا دادم تا بتوانم در حد خود به این سازمان سیاسی نیرو بدهم. سازمانی که اگر درست عمل میکرد میتوانست تشکیلاتی محکم و مستقل، متکی به ملتهای اسیر ایران، و مورد حمایت تمام دول و ملل دموکرات و عدالت خواه جهان باشد تا حقوق تاراج شده ملل تحت ستم ایران را استرداد کند. با این عمل، بهترین دوستان سیاسیِ آذربایجانی، و صادق ترین یاران مبارز خود را ازدست دادم (یارانی که امروز شما حقانیت نظرات آنان را پابت، و به "تله ای دیگر" بودن این کنگره مهر تصدیق زدید)
من فکر میکردم این کنگره برای مبارزات داخل ایران و برای احقاق حقوق ملل تحت ستم ایرانی است. مللی که از ابتدائی ترین حقوق انسانی، فرهنگی و اقتصادی خویش محرومند. من میپنداشتم که بدون حضور و حمایت نماینده ای از سی و پنج ملیون ترک ایرانی این کنگره پشتوانه و اعتبار کمّی و کیفی نخواهد داشت. و ساده لوحانه تر از آن میپنداشتم که این مللِ بمعنای واقعی مستضعف، منصفانه وبرادرانه، با درد های مشترکی که دارند دست بدست هم خواهند داد که تا با متجاوزان حقوقشان، مبارزه کنند. نمیدانستم که گروههائی فرصت طلب، در خفا، یا، دست در دستان آلودهِ متجاوزان دیرین به حقوق ما دارند و یا ملعبه بازیگرانِ ناخوانده منطقه شده و برای آینده های خیالی، نفشه های خام در سر میپرورانند.
باید یگویم که من به حریت و آزادگی تمام انسانها، اقوام، و ملل جهان معتقدم و هرگونه تجاوز از ناحیه هرکس را در حریم ملی، فرهنگی و اقتصادی آنان، محکوم میکنم. ولی چنین توقعی یک مسئولیت متقابل بهمراه می آورد. ما وقتی شایستهِ برخورد مدنی و انسانی هستیم که خود، با روش مدنی و انسانی مبارزه بکنیم.
تروریسم و توسل به خشونت و خونریزی، نمیتواند راهی انسانی و مدنی برای مبارزات سیاسی و حق طلبانه باشد.
گروه کارگری کمونیستی پ ک ک ، بنا به تایید و تاکید تمام ملل و دول دنیا، تشکیلاتی تروریستی است که هنوز صدای انفجارهای آنان از گوش کسی بدر نرفته، بوی باروت بمب های آنان، از مشام کسی خالی نشده، رنگ خون های ریخته شده بدست آنان از چشم کسی زایل نشده، و ناله مادران ماتم زدهِ شهیدان بیگناه، در آسمان طنین افکن است. صحبت از قرنها یا دهه ها پیش نیست، سخن از هفته ها و روز های اخیر است.
دوستان و برادران کرد ما، اگر هم آرزویِ محالِ کردستان بزرگ را در سر دارند که با متلاشی شدن چهار کشور کهنسال و تاریخی اسلامی، و امحا مراکز تمدن خاورمیانه، دری به تخته ای بخورد و سیاست بازان منطقه تمام دنیای چهارصد ملیونی ترک و سیصد ملیونی عرب را با تمام نیازهای متقابل، از حوزه های نفتی خلیج عرب گرفته تا دریای همیشه ترکِ خزر، به هیچ و پوچ بفروشند، باز هم باید در قالب این کنگره، افکار بلند پروازانه خود را، به امور مربوط به ایران و حقوق ملل ایرانی محدو کنند.
محکوم کردن اقدامات امنیتی کشور ترکیه در حواشی مرزها خود، و صرفا برای کنترل اقدامات تروریستی، بخودی خود حضور به حق و ثمربخشِ کشور من آمریکا، در عراق را که تنها دلیل خلق کردستان عراق است، محکوم و نتیجتا، عوارض تالی آن یعنی سقوط صدام، و حدوث دولت منطقه ای کردستانِ عراق را هم ناشی از یک تجاوز جلوه داده، و آنرا بی اعتبار میکند.
حضور اسرائیل در شمال عراق و کمپ های آموزش نظامی و تسلیحاتی آنان را در شمال عراق "تجاوز" جلوه میدهد. حضور نظامی آمریکا و متحدانش را در افغانستان( نه در مرز کشور خود، بلکه سه قاره دور تر) بی اعتبار میکند. من معتقدم، که در جغرافیای گلوبالیزه شده امروز، برای اختفای تروریستی، و یا پناه دادن های مزورانه مناطق به تروریستان، هیچ مرزی معتبر نیست و برای تعقیب آنان هیچ حدود و ثغوری، نمیتواند حائل باشد.
نمیدانم چرا وقتی آقای پوتین، بی محابا بر سر ملل چچنیا و تاتارستان بمب و آتش میریزد کنگره ساکت است ولی تا در خارج مرزهای ما، تروریست های قاتل، تعقیب میشوند داد از کنگره ملتهای ایران، در می آید؟؟
چرا وقتی ادریس بارازانی فرمان قتل و تجاوز به ملت ترکمن کرکوک را آنچنان وقیحانه صادر میکند که حتی خدایان خالق او هم آنرا محکوم و وادار به غرامت میکنند، ما الکن هستیم، چرا جنایات مستمر ناشی از برنامه های نسل کشی و تغییز بافت ملی و قومی کرکوک مورد اعتراض این کنگره نیست؟ آیا امروز ترک ستیزی، فردا عرب ستیزی و پس فردا بهشت موعود پسر عموهای آریائی و دوران امحا مطلق عرب و ترک ایران است؟
چند ماه پیش، وقتی آقای رضا حسین بر، آمار ملل ایرانی را تنظیم میکرد و نفوس ترکان ایران را تقریبا معادل اکراد ایران نگاشته بود، نامه ای نوشتم و بشدت تذکر دادم که نگذارید این کنگره به کلوب خصوصی و دربستهِ یک شاخه و نتیجتا ملعبه عوامل مشکوک تبدیل شود، پاسخی دریافت نکردم و حال که از بستر دوماهه بر نخاسته ام "دم خروسی دیگر" از گریبان کنگره سر یر آورده است. من بارها و بارها، گفته و نوشته ام که این نوع دسیسه ها، زرنگی ها،گروه معدودی نظیر ما را هم که هنوز به همکاری ملل محروم ایرانی معتقد وفعلا به فدرالیزم قانعیم، دست و پا بسته تسلیم، و در غایت هم آوای استقلال طلبان میکند. متلاشی شدن ایران مرا آزرده نمکیند، ولی خونریزی و برادر کشی های سر راهِ آن، لرزه بر تنم می اندازد. من تربیت شده مکتب آذربایجانم ارمغان ما به ایران، نخستین آموزش مدرن، نخستین چاپ، نخستین نشریه، نخستین برق، نخستین قانون اساسی، نخستین حزب، نخستین مساوات،نخستین تاتر نخستین... نخستین..... بوده است. ما قدرت و حمیت را صرف تجاوز و اشغال وتهدید نمیکنیم و جز در دفاع از ناموس و ملت و سرزمین خود از خون و آتشن بیزاریم.

 
پاینده آذربایجان

سرافراز ملت ترک ایران

بیست و هفتم اکتبر 2007

دکتر علیرضا نظمی افشار - کالیفرنیا . آمریکا 




۶.۱۶.۱۳۸۸

پیام دکتر نظمی به مناسبت گرامیداشت سردار غیور ترک ، بابک

به مناسبت گرامیداشت سالانه سردار غیور ترک، بابک – تیرماه 1388

ملت بزرگ و تاریخ ساز ترک

بابک خرمدین قهرمان تاریخ ترکان ایران، و سردار دلیری بود که با "ظلم وظالم" و با "تجاوز و متجاوز" مبارزه کرد، تا " ملت و سرزمینِ" اباء و اجدادی عصر خویش را از قهرِ قهاران، جبر جباران، و تجاوز متجاوزان، نجات دهد. او، سرانجام نیز، با قبولِ افتخارِ شهادت، خون خود و یارانش را تقدیم ملت بزرگ خویش کرد. روحشان شاد، و راه مقدسشان مستدام باد.
اینجانب ضمن گرامیداشت یاد و نام این سردار مبارز، فرصت را مغتنم شمرده یادآوری چند نقطه ضروری را به محضر ملت بزرگِ ترکانِ ایران، بویژه خطه مبارز آذربایجان، بر خود وظیفه میدانم:
آنچه امروزه ملت بزرگ ترک در ایران شدیدا به آن نیاز دارد، اتحاد و یکپارچگی تمامى اقشار ملت ترک در کشور، و همچنین اتحاد و همدلی تمام سلایق و تفکرات بر محورِ "هویت طلبیِ ترک" است. این وظیفه ای است خطیر بر عهد عموم ملت، اعم از زن و مرد و پیر و جوان، بویژه اهلِ قلم و صاحبانِ کلام، که این مهم را به منصه ظهور برسانند.
زبان هرملت، اساسِ فرهنگ، و از همه مهمتر ضامن هویت و بقاء آن ملت است. امروزه در ایران به ویژه خطه آذربایجان، بر عموم ملت ترک، علی الخصوص بر علما، دانشگاهیان، بازاریان، و جوانان، فریضه ای واجب است که، در رسمی کردن زبان ترکی در سراسر مناطق ترک نشین ایران به طرق مختلفِ مدنی و معقول تلاش نمایند.
به گواهی تاریخ، سرزمین ایران میراث اباء و اجدادِ ملل ترک است و در هر عصری ترکان ایران برای بقاء حاكميت وهويت خويش جانفشانیها کرده اند. از وجب به وجب خاک ایران، بوی خون جوانان و شهیدان ملت بزرگ ترک بمشام میرسد، تاریخ گواه این مدعاست. لذا بر فرد فرد ملت بزرگ ترک ایران حق است که میراث دار اجداد، و حافظ محصول، و حرمت دارِ خون شهدای خویش باشند.
به قضاوتِ تاریخ، ملت ترک، ملتی مدنی و مدنیت ساز بوده است. در این راستاست که تمامی فعالیتهای اجتمایی ملت بزرگ ترک، اعم از تجمعات، مراسم، اعتراضات، میبایست در چهارچوب، اصولِ مدنی، دموکراسی و حقوق بشر باشد.
سرافراز باد ملت بزرگ و تاريخ ساز ترک
عزيزيم وطن ياخشى گئيمه يه كتان ياخشي
گزمه يه غريب اؤلكه اؤلمه يه وطن ياخشى

علی رضا – نظمی افشار
11 / 4 / 1388 -
کالیفرنیا . آمریکا